AKIL HASTANESİNDEN MEZARLIĞA MEKTUP (3)

Merhaba sevgilim
burasý bir akýl hastanesinin dördüncü katý
sana yazdýðým mektuplar dillerde bu sýralar
seni sorduðum insanlar onu kara toprak çaldý diyor
sana yazdýðým mektuplarýda sahiplendiler
aslýnda hoþuma gidiyor bu
birgün bir yerde karþýna çýkacak bu mektup
okuyunca iþte diyeceksin iþte unutmamýþ beni
bana yazmýþ yýllar geçsede üstünden hep sevmiþ
sadece sevmiþ ve beklemiþ diyeceksin
dönmeyeceðimi bile bile döneceðim günü beklemiþ
mezar taþýmý bile yazmýþ
adresimi bile belkide yoldadýr diyeceksin
belkide geliyordur
belkide þuanda evet þuanda tam yanýmdadýr


Dedim ya sevgilim burasý bir akýl hastanesinin dördüncü katý
yýllardýr bu odadayým
bu odada nikah kýydým ben seninle
bu odada evlendik
ve biz ilk defa bu odada seviþtik seninle
oysa hayalinle yaþadýðým için bu odaya atýlmýþtým ben
hani bir adresin yok diye mezar taþýna mektuplar yazdýðým için
sevdiðim için buradaydým yani
unutabilmem için koymuþlardý beni
seven unutmaz diyenler
sen unutacaksýn demiþlerdi bana
ne zararým vardý onlara
ne güzel seni sensiz yaþayýp gidiyordum oysa


Seninle geçen güzel günleri tekrar tekrar sensiz yaþamak
seni tekrar tekrar öldürmek isteyenlere inat
ben tekrar tekrar dirilttim diye buradayým
hatýrlamýyormuyum sanýyorsun
mezarýna bende toprak attým
bende çiçeklerle süsledim topraðýný
hatýrlamýyormuyum sanýyorsun
birkaç kiþi girip koluma evime götürmek istemiþti beni
gecenin bir yarýsý çýkýp sana gelmiþtim hani
ankaraya kar yaðýyordu
üþüyordun
biliyordum
sen soðukta durmaya hiç alýþkýn deðildinki zaten
önce çeketimi çýkarttým örttüm üzerine
sonra oturup seni o halinle izledim
kar yaðýyoru Ankaraya buz kesmiþti bütün þehir
evet önce çeketimi kaldýrýp attým üstünden
sonra ise o kara topraklarý
alýp götürecektim seni
evimize gidecektik biz
üþümeyecektin sobayý yakacaktým sana
çay demleyecektim tavþan kaný
ikide yumurta kýracaktým hani
ankaraya kar yaðýyordu
buz tutmuþtu bütün þehir
üþüyor
üþüyordun
O gece yakapaça getirdiler beni bu odaya
hiç unutmuyorum o gece baðladýlar elimi ayaðýmý
günler aylarý aylar yýllarý kovaladý
halime acýdýlar benimle aðladýlar kimi zaman
kimi zaman ise gülüp geçtiler sadece


Her gün bir baþka mektup yolladým adresine
hergün bir cevap bekledim senden
kýzmadým sana
mektuplarým ulaþmýyor dedim
yazdýððým mektuplarý göndermiyorlar dedim
kýzmadým sana
cüzdanýmda bir resmin vardý
bir gece yarýsý onuda çaldýlar benden
resmindende ayýrdýlar beni


Dedimya sevgilim burasý bir akýl hastanesinin dördüncü katý
bu yazdýðým kaçýncý mektup bilmiyorum
kalemim yettiði kadar
yüreðim attýðý kadar yazacaðým iþte
herkez unuttu seni
artýk sadece bayramlarda geliyorlar yanýna
ele inat ben herkeze anlatýyorum seni
bir ben unutmadým birde doktorlar hemþireler
biliyorum güleceksin ama galiba birde postacý unutmadý seni
yazdýðým mektuplarý postacýya veriyorlarsa tabi
bir mektubun daha sonuna geldik iþte
bak yine büyük harflerle yazýyorum adresini
ve yine acele cevap bekliyorum senden
SENÝ SEVÝYORUM

ADRES : KARÞIYAKA MEZARLIÐI 2. KAPIDAKÝ CAMÝNÝN HEMEN ÝKÝ ÜSTÜNDEN SOLA DÖNÜNCE
BÜYÜK HARFLERLE YAZIYOR ÝÞTE AÞKIM ÖLMEDÝN DÝYE


YAZAN: MURAT AY


BEÐEN PAYLAÞ DAÐIT KÝMBÝLÝR BEN ULAÞTIRAMADIM MEKTUBUMU SEN ULAÞTIRIRSIN
BEN YAZDIM DEME YÜZYÜZE GELÝRÝZ OLURDA BÝRGÜN YÜZÜME BAKAMAZ UTANIRSIN...

Sosyal Medyada Paylaşın: