Yýldýzlar þavkýný kaybetmiþ Güneþ eskisi gibi ýsýtmýyor yorgun yüregimi. Geceler uzun ve acýmasýz, Sanýrsýn fazla mesaide her biri. Yine gelir çöreklenirsin, Þu gam dolu sineme, Üþür parmak uçlarým yokluðunda, Mora çalar týrnak uçlarým Isýtamam buz yangýný nefesimde...
Hüzün ile yürek dost olmuþ Ýkisi de sinin sarhoþun. Önce hüzün baþlar, Bir bir doldurur Gümüþ kadehlere geçmiþten kalan ne varsa Acý tatlý yaþanmýþlýklar vardýr nede olsa, Gönül derinden ah çeker Sen diye içtiði her yudumda Tek tesellisidir, Saðlýk üzerine helalleþip, //Bekle Çevresamým// Döneceðim deyiþin....
Bu kaçýncý kurtuluþ sevdamýn elinden? Kaçýncý teheccüh’e kalkýþ Þafaklar sökmeden? Dualarda mý geri dönmekte yoksa arþ’ý alaya ermeden? Yokluðuna bir son versen diyorum Ýnançlarým hurafeye yönelmeden.....
Çevresam( kara gözlüm)
Nacizane dizelerime ses olan deðerli arkadaþým Sevgili Nebahat Erkan’a sonsuz þükranlar sunuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.