Babam Ve Kronik Sevgisi

Benim babam;
Sert adam,
Çok mert adam.
Dertleri içine atýyor,
Dert içinde yatýyor...

Benim babam;
Çok iyi adam,
En iyi adam.
Ben iyi adam deðilim.
Babama göre ben adam bile deðilim,
Belki bir çocuðum hala...

Ben babamý hiç aðlarken görmedim.
Siz hiç babanýzý aðlarken gördünüz mü?
Ben görseydim aklýmý kaçýrýrdým.

Ben babama hiç ’’Seni seviyorum baba!’’ demedim.
Denedim ama demedim.
Eðer babamý aðlarken görmüþ olsaydým,
Belki derdim,
Ah derdim, büyük derdim...

Ben babama hiç doyasýya sarýlmadým,
Omzunda aðlamadým.
Babalar acaba evlatlarýnýn aðladýðýný görünce üzülür mü,
Kalpleri bir noktaya büzülür mü,
Gözleri yaþlarla süzülür mü, bilemedim...
Çünkü biz hiç karþýlýklý aðlamadýk.

Ben babamý rüyamda çok az görürüm,
Gerçek hayatta gördüðümden biraz fazla.
Ben babamý aðlarken görseydim derdim ki;
’’Aðlama baba, evlatlar babalarýný böyle görmemeli.’’

Ben hala bir çocuðum babama göre.
Ah töre. zalim töre;
’’Babalar, babalarýnýn yanýnda çocuklarýný sevmezler’’miþ...
Herhalde dedemin ruhu hep babamý izliyor,
Bu sebeptendir ki, babam sevgisini gizliyor.

Ben babamý çok özledim.
Eðer babamý aðlarken görmüþ olsaydým,
Kalbim biraz yumuþardý, sarýlýrdým ona.
Ben babamý hiç beni severken görmedim...

Yasin Yýlmaz


Sosyal Medyada Paylaşın: