SOLUCAN
Uzun süre yaðmýþtý yaðmurlar
Toprakta yaðmur kokularý var
Penceremin kenarýna oturmuþ
Etrafý seyrediyorum
Bir solucan
Suya doyan topraktan çýkmýþ
Beton üzerinde dolaþmaya çalýþýyor
Ne garip?
Hâlbuki solucan sevmez kuruluðu
Ancak her þeyin aþýrýsý fazla iþte
Yaðmurlar bol yaðýnca
Toprak kanarak doyunca
Solucan bile bulamamýþ
Toprak içinde nemli bir yuva
Solucanla konuþmak istedim
Yerlerinden yurtlarýndan çýkarýlan
Evleri baþlarýna yýkýlan
Ülkeleri vatanlarý dar edilen
Ýnsanlarýn hikâyelerinden
Ne garip?
Þu an,
Dünyadaki insanlarýn bir kýsmý
Haddi aþýp azanlar tarafýndan
Týpký þu solucan gibi
Yuvalarýndan, yurtlarýndan edilmiþler
Yaþamla ölüm arasýnda nöbet bekliyorlar
Etraflarýnda onlarý öldürmek için
Elleri silahlý bekleyen katiller var
Gözlerim tepelere kaydý
Arkasý dolu kara bulutlar vardý
Belki birkaç saat sonra
Yaðmur yine baþlayacak
Belki, incecik, incecik yaðacak
Belki, bardaktan boþanýrcasýna coþacak
Ýçimde bir hüzün
Dudaklarýmda buruk gülümseme
Hey solucan kardeþ
Üzülme, þu an seninle ayný kaderi paylaþan
Ýnsan kardeþlerin var
Üzerime bir þey aldým
Çýktým dýþarýya
Topraðýn nemli tarafýndan
Birkaç avuç aldým
Kuytu bir yer buldum
Sonra içine solucaný koydum
Topraðýn üzerini
Elimle okþadým
Söylesene
Solucan kardeþ?
Beni duyabiliyor musun?
Beni anlayabiliyor musun?
Keþke,
Evleri baþlarýna dar edilenlere de
Bir el uzanabilseydi
Onlara yaþayacaklarý bir yeri
Emin olarak saðlayabilselerdi
Ürperdim düþüncelerimden
Vatanlarýndan edilenleri solucana benzetmekten
Utandým kendimden
Tiksimdim bana bu düþünceleri düþündürenlerden
Hani toplumda
“Dinsizin hakkýndan imansýz gelir” diye
Veya. “zalimin hakkýndan baþka bir zalim gelir” diye
Sözler tekerlenir
Sessizce uzaklara fýsýldadým
“Hitler’i aratmýyorsunuz ey Hitler’in mazlumlarý”
Ne o? Yaptýklarýnýzla
Gelip sizlere haddini bildirsin diye?
Yeni Hitler’ler mi bekliyorsunuz?
Solucan zannettikleriniz
Bir insan olarak karþýnýza dikildiðinde
“Yüzleriniz kýzarmayacak eminim”
Ve bir gün dünya tersine dönecek eminim
Ve her mazlum bir Yahudi avýna çýktýðýnda
Saklanacak hiçbir yer bulamayacaksýnýz eminim
Ýçimi karartan bu düþüncelerden tiksindim
Kalbimdeki sevgiyi, saygýyý, paylaþýmý köreltenlerden tiksindim
Serzeniþlerim kendime biliyorum
Ýnsanlýðýmý yitirmekten korkuyorum
Korkuyorum, bana insanlýk katili Hitler’i bile sevdirecekler
Korkuyorum, içimdeki sevgiyi intikam hisleriyle öldürecekler
07.01.2009 - Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.