zaman çýplak aynalar sessiz ayýþýðý dedi ki herþey hüzün
kelebeklerin kanadýndaki uçuðu iyileþtiren sevdayý yazmak istedim bir ýþýðýn tam ortasýna þiirlerim sayfalarda eskidi satýrbaþý kül oluþ satýrbaþý delik deþik uykusuzluk anlamý anlamlandýrmaya çalýþtýkça doðamadým, ellerimden tutmadý inanç kan aðlayan aðýtlar geldi hep aklýma her defasýnda kurþuna dizildi yangýnlarým susma onurunu kullandý aþk
katlanýþýn elbiseleri eskidi günlüklerde gizli kalmýþ seviþmeler gibi ürkek edilen dualara ses vermedi hayat güle bulayýp kendini, mendilim yüzümde yolculuða çýktý yalýn ayak bir ah, þikayet edemedi gözümdeki tuzdan fersiz daðýnýklýðým topayamadý þiirler dolusu birikmiþliðimi
hani bir kere ölürdü insan
hiç kimsenin, hiç kimseye yaþadýðýný hissettirecek sözü yoktu meleklerin duasýndan oldukça uzak eski bir huzurevine terkedilmiþ, tek nefesi kalmýþ þefkat yaþamak, belki birazdan ha gayret, birazdan asýrlardýr birazdan sabrettikçe ek krediler açan ülkemde tahliyesi geçikmiþ hayallerini hatýrlayan kalmadý göðü göremeden, yarýn yine ölüyoruz baba, düþümü kurtar üþümüþlüðün senin eylüllerinde de acelesi var mýydý korkuyor çocukluðum kucaðýna al
susarken intiharý çaðýran þairler gibi bakýyor gözlerim kaçamýyoruz buralardan acizliðinde týkýrdýyor saatler düzen(sizlið)in hýþmýnda ezilirken keder ney sesi inliyor ateþ susuyor dumana bel kemiðimde bir amazon kendini asýyor oyuncak bebeðime felç iniyor nabzý cinnet atýyor büyümek canýmý yakýyor
alnýma Tanrýlarýn oyduðu sevdadan geldim telaþý, yasaðý, tabusu bol yolun yolcusuyum utanmýyorum isyanýmdan dingin ve huzurlu þarkýlarýmý bekliyor uçurtma korosu belki bir gün gökkuþaðý parmak uçlarýma deðecek ninemin esintisini topraktan söküp getirecek rüzgar iþte o zaman yaðmuru öperim türküsünden
ha gayret birazdan ha gayret birazdan, yaþam
nerede kaldýn sevdam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.