Her zaman
Hüzünlü gurup vakti, çaresiz gönül yine.
Ufuklarýn ardýna, dalar gider her zaman.
Garip bir yolcu haný, gurbete döner sine,
Beklediði konuðu, arar gider her zaman.
Son kýzýllýk kaybolur, gölgeler koyulaþýr,
Kaybolup giden güneþ, öte yüzde dolaþýr,
Enginlerden karanlýk, zirvelere ulaþýr,
Gözlerimi yorgunluk, sarar gider her zaman.
Karanlýklar doðarken, yine gönül tahtýma,
Ýhanetim var sanki, söz verdiðim ahdýma,
Iþýðým kayýp gitti, ay da doðmaz bahtýma,
Yýldýzlarsa baþýmý, yarar gider her zaman.
Beklenen gelmeyince, aþkým da yetim kalýr,
Gecelerim kimsesiz , yalnýzlýk beni tanýr.
En mutlu hayalimin, yerini serap alýr,
Ýçim firkatle dolu, yanar gider her zaman.
Bütün gece eserken, kara sevda yelleri,
Kucaklarken sazýmý, kaderimin elleri,
Umutsuzluk mýzrabý, inletirken telleri,
Seher vaktine kadar, çalar gider her zaman.
Gözlerimden yaþ gelir, aðarýrken tan yeri,
Deðiþen hiç bir þey yok, güneþ doðsa da geri,
Yeni sandýðým günler, hem de yýllardan beri,
Nihayetsiz azaba, salar gider her zaman.
Müzminleþmiþ çilenin, deva bulmaz dertleri,
Yýkýyor sabrýmdaki, dayanýlmaz setleri,
Keskin takdir kýlýcý, acýtýrken etleri,
Yaralýnýn yüreði, kanar gider her zaman.
17.08.2012...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.