Ýyi niyet kalmadý deðiþti artýk zaman Sokakta selamlaþmak ayýp oldu vesselam. Saygý sevgi denen þey dedirttirdi bey aman, Önceden konuþanlar Eyüp oldu vesselam.
Gaz lambasý sohbeti komþuluklarý bitti, Ocak baþý çaylarý aldý baþýný gitti, Eski dostlar denir ya birer, birer terk etti, Ne kadar ananeler kayýp oldu vesselam.
Belli olmuyor artýk çocuðun bile fikri, Büyüklerde unuttu yaratanýna zikri, Cebinde para olan kabul etmiyor þükrü, Zenginlikse dostunu soyup oldu vesselam.
Usta olduk eðride kullanmýyoruz mastar, Yalan, yalan üstüne tutturuyoruz astar, Dost olarak gelenler mutlaka bir þey ister, Dostluklar teker, teker sayýp oldu vesselam.
Þimdiki insanlarda sevgi saygý arama, Ýnsanca yaþamalar dönüþüyor drama, Herkes uzatýr olmuþ bir elini harama, Kafirler iyilikten cayýp oldu vesselam.
Havayým baktýkça âleme yanýyor içim, Yarataným elbet benimde vardýr bir suçum, Býrakmýþ iken kula tanrým binlerce seçim, Evlat ana babaya kýyýp oldu vesselam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.