Olmayacak duaya Amin dedik beraber Baþýmýzda seher yelleri eserken deli deli Kaptýrdýk rüzgarýna uçurtma misali Bir o yana bir bu yana Rüzgarýn götürdüðü yere, el ele yürek yüreðe Estik vurduk kýrdýk birbirimizi Doyamadýk yine de sevmelere.
Þimdi bir çýðlýk var içimde Sus desemde haykýrýyor avaz avaz Ellerim titreyerek yazarken son mektubu Neden ekiliyor içimin talan edilmiþ bahçelerine Çok mu geçti çok mu erkendik biz bize Bilemeden bu sorunun cevabýný Vurduk birbirimizi acýmadan Baktým içimden yar gidiyor aðlayarak.
Sanki eski bir piyanonun tuþlarý Yankýlanýyor gözlerimin ýssýzlýðýna Onu bir kez doyasýya sevememenin susuzluðu Çölde esen rüzgarlar gibi kavuruyor içimi Damarlarým isyanda Sinir uçlarým gerilmiþ bakýyor Ve içimden usul usul yar gidiyor.
Çokmuydu sevenlerin duasý ki Bize sýra gelmemiþti o büyük nurlu kapýda Yanlýþý kucaklamak hataydý bilirdik Ama o aþkýn ateþiyle yanmaktan vazgeçemedik Aðlamak ifadesiz bir yüzdü þimdi Yola çýkmalýydýk sýra bizimdi Ayrýlýðý kucaklarken kollarým korkmadan Ýçimden kal diyen yarin sesi geldi.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.