UYUMAK..
Ne ürkek hayaller korkak rüyalar
Baþ kaldýrtmaz yastýktan seni oyalar…
Üþüþür dört bir yandan baþýna düþünceler
Geceden kara, ölümden soðuk iþkenceler…
Korku kaplar her yeri ayaðýnýn bastýðý
Üstünde yorgan ateþ, baþýn iðne yastýðý…
Çýkmazlara bir kapý açýlýrken önünde
Uykuna kilit vurur aklýn ense kökünde…
Beyhude dolanýp ne çilingir ararsýn
Çýkmazda bir geçit bulacak kadar varsýn…
Saðýnda solunda bütün ipini koparmýþlar
Tavanýn bir köþesinde odaklanýr bakýþlar…
Ýndirsen iki yandan gözüne kepenk
Daðýlýr toz bulutu, sona erer cenk…
Kurtuluþ bulamazsýn bulanýk resimlerden
Ne idiði belirsiz anlamsýz cisimlerden…
Gündüzün telaþý var her iki omuzunda
Uyuyana dek arzý taþýrsýn boynuzunda…
Uyku gözlerinden ha taþtý ha taþacak
Duvardaki gölgenle fýsýldaþacak…
En güzeli gökyüzünde kurupta hamak
Yýldýzlara nispet saatlerce uyumak…
ÝSMAÝL ALDEMÝR / 23 HAZÝRAN 1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.