KENDİ İFADEM İLE BAŞIMI YİYECEĞİM

...
Son sözler vardýr elbet , kan kusar bal konuþur
Bazen gözünden döker, dil susar hâl konuþur
Güneþ bile batarken dolanýr ’ken’ iline
Del’olurum doyamam o güzelim diline
Bir can düþün sensindir senden ayrý sen gibi
Nasýl derim kem sözü, nasýl derim el gibi?
Gözlerine dalarým, gözlerin ki bir daðdýr!
Gözlerim o daðlara binlerce kez fedadýr..
Farzet seni okþuyor yaðmurun elleri var
Ellerini alýyor.. Söyle kime vedadýr ?
...
Nitekim seni benden yolluyorsam sökerek
Ardýndan dönüþüne okyanuslar dökerek
Ýþte bu vedalarýn sevene zor olaný
Onca yýlý çürüttüm, bulamam yol bulaný..
Seviyorum diyene ýslak bir mendil yollar
Umrumda deðil gibi geçmeyen beyaz yýllar
Sevda yaralý ceylan,ya yaþar ya yaþamaz
Hasret denen tepeyi belki de hiç aþamaz..
Vuslata çeyrek kala tükenmiþ anlarým var
Uðrunda can verilip, dirilmiþ canlarým var!
Saracak takatim yok ,ceren gözüm göz yumar..
Yar, bende sana ait kanayan yanlarým var
Peki kaç caným kaldý usandým hep yanmaktan?
Kaç hakkým kaldý sana kavuþup ayrýlmaktan?
Bu yaþamak hevesi çocukluðumdan yatar
Sana gökyüzü kadar, bana kafes kadar dar!
...
Hani.. Sen! Diyorsun ya … Ne çok üzülüyorum
Karda kalmýþ kuþ gibi öyle büzülüyorum..
Korkum yok, kýþ bahara döndüðünde gel emi!
Azrail boðazýmda bekliyor ifademi
Eðer gelmeyeceksen.. Çok sevdim diyeceðim
Kendi ifadem ile baþýmý yiyeceðim.

SEHER EMRULLAHOÐLU 15.8.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: