Seni özlemek; Uçsuz bucaksýz papatya çayýrlarý gibi, içimde. Belin elimde, bedenim ateþ! Yakýyorum hepsini, sýzmadan hemen önce.
Seviyor-sevmiyor; Umurumda deðil! Ölsün bütün papatyalar. Gün doðmadan yenileri çýkýyor nasýlsa! Ruhum bereketli. Attýðýn tohum, yaþlý çýnarlara anýlarýný anlatýyor kalbimde.
Ama sabah yakýn… Ve bütün kýrlar bembeyaz oldu yine. Iþýl ýþýlým özlemekten.
Ýnsan doðasýna lanet girsin her gece!? Kapanýyor iþte yine gözlerim. Uyurken özler mi insan? Uyumak çok acý, Sevecek çok az zaman varken! Sevgilim… … - Günaydýn caným, rahat uyudun mu?
Sercan Korkuç
Sosyal Medyada Paylaşın:
ikiekmekbimaltepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.