Kalemimden hece hece aþk yazýlýrken, Gözlerimden kan gözyaþlarý dökülürken, Sen zalim sen vefasýz vedasýz giderken, Hakkýmý helal etmeyeceðimi anlaman lazýmdý..
Gecelerden tek tek yýldýzlarý toplarken, Ben yaðmurlarla hüngür hüngür aðlarken, Kalemimi vefasýzlýðýn dar aðacýna asarken, Hakkýmý helal etmeyeceðimi anlaman lazýmdý..
Dað taþ haykýrýrken sana olan sevdamý, Vedasýz gidiþinle yazdýn ölüm fermanýmý, Sen hala anlamadýysan sana olan sevdamý, Hakkýmý helal etmeyeceðimi anlaman lazýmdý..
Sana artýk kinimi öfkemi satýrlarda yazýyorum, Sensiz bana þifa olacak þeyin ölüm biliyorum, Çünkü sensiz yaþamayacaðýmý bilmen lazýmdý. Hakkýmý helal etmeyeceðimi anlaman lazýmdý..
Anla artýk kalbimdeki yerin cehennem, Dönsen bile artýk inan ki seni sevemem, Allah seni af etse de bile ben af edemem, Cehennemde yansan da hakkýmý helal etmem.....
Kosarli47/Mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.