Çevremizde o kadar insan müsveddesi var. Suratýndan kir akar, ibret ahir zamanda. Tebessüm etmiþ firar, öfke gönlünü sarar. Kendine zarar verir, ümmet ahir zamanda.
Yaptýðýyla günahkâr, acýndýrmakta simsar. Merhametsiz canavar, kahret ahir zamanda. Kafasý tutmaz ayar, fitne fesat söz yayar. Hem söz verir hem cayar, hayret ahir zamanda.
Herkesten medet umar, haksýzlýða göz yumar. Hayatý toptan kumar, fehmet ahir zamanda. Fýrsat bulunca soyar, zulmü zulümle boyar. Bir söz iþitse yayar, afet ahir zamanda.
Ne utanýr ne susar, yýlan gibi kin kusar. Dokun feryadý basar, kasvet ahir zamanda. Yalaný süsler satar, Hak yola hile katar. Ýftira edip yatar, minnet ahir zamanda.
Yüreðini is kaplar, her haksýzlýðý toplar. Dostu bile ayýplar, zulmet ahir zamanda. Yalan sözle kul tavlar, çürük çýkar hep savlar. Zaðar olup ta havlar, þirret ahir zamanda.
Anlar arif olanlar, dost görünen yýlanlar. Geliþmiyor kolanlar, cinnet ahir zamanda. Nefsi peþinden koþar, Hak yolu görür þaþar. Kafaný yorma Yaþar, sabret ahir zamanda.
22/03/2011 Yaþar TAÞKESEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GARİPYAŞAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.