Aklým yenik hayata, sürünür milim milim
Nicedir bir kurgunun içinde yaþýyorum
Nicedir kavrayamaz haller içinde halim
Sanki bütün hayatý sýrtýmda taþýyorum
Gün kýzýl bir hayalet gibi yükseliyorken
Yýldýzlara yazýlan hayallerin üstüne
Ve akþam gümbürtüyle üstüme geliyorken
Sen ey korkusu korkak en üst dallara tüne
Göndereceðin haber yeni bir doðuma eþ
Ölümlerle tamamlar devrimler evrimini
Dizeler arasýna yerleþtirdiðin güneþ
Büyüttü daðlardaki çiçeðin devrimini
Yazdýklarýmýz ile coþtular bu çocuklar
Korkusuzca gittiler kurþunun üzerine
Asit yaðmurlarýndan solarken tomurcuklar
Þimdi gül takýyorsun koþunun mavzerine
Bir sokak kadýnýnýn soðuk koynuna hemen
Yatýrdýðýn nefsinin kan damlýyor geninden
Ne þehvetten ne aþktan ne korkudan titremen
Kendine karþý öfken boþalýyor teninden
09.08.2012/Samsun
Ýbrahim COÞAR