pasaklý bir rüyada unuttum taraðýmý saçlarým gibi nizamsýz olabilir mýsralarým soysuz olurum, küfürbaz olurum Tanrýlar bile çýldýrabilirken yýldýzlarý ýsýrýrým kime ne mevsimleri giyotine yatýrýrým nerden baþlardýk üþümeye, nerden baþlardýk terlemeye nerden baþlardýk ölmeye!! kendi yarýnýmýz, bakýþlarýmýza örümcek aðý örmüþken bir tutam kýþ uykusunu kendime ayýrýrým aforoz edilsem týrnaklarýmý yediðim kentlerden kanamalý edebiyatýn sargý bezlerini çýkarýrým kime ne
sesimi, yoksulluða çare bulamamýþ sokaklara yollarým köpeklerle bir olurum, ulurum ulurum kentlerden kederli tüm akþam üstlerini sýrtlarým taþýnýrým, trenlerin gelmediði ücra kýyametlere kýþkýrtýrým çocuklarý, mutsuz derslere girmesinler tarih bile unutuyor aklýna sevgi yapýþanlarý sabrým yenik düþmüþ isyanýma ateþle seviþtiðim karanlýk üzgün ben kimseyeye aðlayamam ama bayram gelmeden el de öperim pusulasýz cinnetlerime yol da veririm size ne nihilist bir þairin son intiharýndan bir çýðlýk gibi düþüp denizin altýndan mor ahtapotlarla cee yaparým sakýn! ambülansa gerek yok sevmiyorum kirli sakallý doktorlarý diþ çatlatan tabletlerle öldürüyorlar arzularý aslýnda , o ilaçlardan kuþkulanmama gerekte yok her haberleri izlediðimde kalkýp gidiyor beni cici kýz yapan, herkesin pek sevdiði þu gülümseme:) bu ülkenin vaatlerini dinlemeyeceðim artýk kaçýn bu þiirden uysal bir kelebeðin kanatlarýndan düþeceðim
çekiþtireceðim bulutlarý gýrtlaðýmda inleyen þiire biraz su isteyeceðim mevsime aykýrý bir yaðmur yaðar belki yüzümün içine bakmayýn toprak gibi kokarken
öte çaðlardan, kamyon kamyon taþýnmýþ iniltilerinizi duyuyor rüzgar o bile grevde, artýk serin serin deðmeyecek teninize güneþin ellemeye korktuðu bir dað gibi aðzýný býçak açmayacak çocuklar karanlýktan düþlerine ulaþana dek öylece duracak cehennem budur, yanýn bu aðustos bana ne
sus tozlarý, zamanýn bu bölgesine serpilmiþ gözçukurlarýnýzda tepiþirken öfke kimler dikti dilinizi huysuz çenelerinizde gül yok sabýrsýz karýncalar koþturun siz ýstýraba nasýl bir coðrafyadýr ay bile hýrpalanmýþ kamu vicdanýnýn yükü aðýr, iki büklüm eðilmiþ pýhtýlaþmýþ kan kokusu, ürkütmüþ çiçekleri siz kaçýrmayýn magazin haberlerini var ya ,örteceðim eylülün üstünü kocaman bir türküyle bebelerin mezarýnda yeþil otlar bile sýzým sýzým sýzlarken aþýkta olamayýn, þiir de yazmayýn bana ne
korkularýnýzý oyalarken öcü ülkelere iteklenmiþsiniz amerika, elinde manda iðnesi bekliyor sizi hep beraber aðlayamýyoruz madem ölmüþ ülkelere el fatiha
doðduðum günleri arýyorum unutmak istiyorum tüm bildiklerimi size ne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.