Ruhumda ayak sesim, mechule bu yolculuk
Attýðým her adýmda kendimden uzaktayým !
Diyor ki son nefesim : mechule bu yolculuk
Ben benim içimdeki en büyük tuzaktayým !
Yollar beni yürüyor, içimde kaldýrýmlar..
Ruh bedenden bi-haber avare bir yolcuyum !
Gelip beni buluyor Fizanda yýldýrýmlar !..
Sanki ya ben sokakta terkedilmiþ çocuðum..
Gözleyen yok yolumu hedefimi kaybettim ;
Kainatla birlikte raksedip duruyorum !
Arýyorken ölümü hedefimi kaybettim ;
Bu kimsesiz sokakta kendimi soruyorum !
Dindirsin þimdi beni acýlarým dindirsin ;
Ýçimdeki çocuðun figanýný dinleyin..
Dört kiþi tutup beni makberime indirsin..
Kimsesiz ölmek neymiþ ey ekabir anlayýn !
Cebimde çaresizlik volta volta erirken ,
Kaç gece sabah ettim dilimde bir ýslýkla ..
Þu zifiri karanlýk güne yerin verirken ,
Düþlerle vedalaþtým yerdeki taþ yastýkla !
O kadýnýn kokusu sindi diye taþlara ,
Gençliðimi bu yolda öylesi arþýnladým !
Ciseleyen þu yaðmur eþlik etsin yaþlara ,
Kaldýrým öksüz kalsýn gölgemi kurþunladým !..
Yarýna taþýr diye beyhude yürümüþüm..
Mazileri önüme serdi durdu yýllarca !
Nefes alýp vermeme aldýrman çürümüþüm ;
Kaldýrýmlar bu dizi yordu durdu yýllarca !
Necip Fazýl görseydi halime üzülürdü..
“Ne yaptýn be A..zade kendine yazýk ettin”
Diye gelir yanýma öylece büzülürdü..
“Sen bu kaldýrýmlarda koca ömrü tükettin”
31/07/2012