Ýðne iplik elinden düþmez usta terzinin Kumaþlarýn hasýný bilir biçer her zaman Ýþi gücü düzendir ömür boyu dürzünün Sohbetine katýlan zehir içer her zaman
Kalplerde ki ayazlar nefesleri kesiyor Ýþ menfaat olunca rüzgâr tersten esiyor Kendisini düþünen çýkar yoksa küsüyor Kimi kullar dostunu böyle seçer her zaman
Deðirmenci su için kazma kürek çalýþýr Çeker bin bir zahmeti zorluklara alýþýr Utanmaza ne desen yüze bakar yýlýþýr Köprüsünden namerdin arsýz geçer her zaman
Öküz ile mandayý kaðnýlara koþarlar Tekerleri döndükçe yokuþlardan aþarlar Kula kuyu kazanlar kul hakkýyla yaþarlar Bu dünyadan ahrete suçlu göçer her zaman
Kibir yuva yapmýþsa böyle nefsi ezmeli Adam olmak isteyen dost gönlünde gezmeli Hoþ görü denizinde usanmadan yüzmeli Mütevazý olanlar þerden kaçar her zaman
Var mý? Yalan dünya da yaþayýp da ölmeyen Ben insaným demesin doðru yola gelmeyen Köle olur nefsine sabretmeyi bilmeyen Gönülleri daðlayýp yara açar her zaman
Edep erkân tanýmaz öðretsen de her iþi Ýnsanlýktan hiç nasip almamýþsa bir kiþi Zeki Tombul diyor ki terk et kötü gidiþi Böyle cahil yaþayan nefret saçar her zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEKİ TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.