Bazen öyle yaralanýyorum ki, Kanadým kýrýlýyor, Göðsümde býçaklar, Kanamam durmuyor... Bazen öyle acýyor ki yaralarým, Üzerine ne kadar tuz bassam az geliyor, Beni yaralayanýn kendi canýmdan, kanýmdan olmasý, Acýlarýmý daha derin, daha kuvvetli yapýyor, Ýnlemek bile çare etmiyor, Susmak, karanlýðýn içinde kaybolmak istiyorum, Susmak, ve bir daha hiç konuþmamak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
damlay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.