kör dügüm yüregim baglanmýþ dügüm dügüm çýrpýndýkça düþüyor aþkýn tuzagýna bugün verdigim sözü kaç kez çignedim tutamadým dilim parçalandý agzýmda diþlerimi sýkmaktan
verdigim mehilde zaman bitti farkýnda olmadan çarkýna kapýldýgýmdan beri felegin pençesinde ezim ezim ezildi gönlüm aklým çýktý baþýmdan aþkýn karanlýk dehlizinde gezerken bir baþýma
yangýn neki volkanlar patlýyor içim yanarken sanki gökten rahmetler yagar ben aglarken sele tutulmuþ gibi bedenim sürüklenirken kör kuyulardan çýkmaya çalýþýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamitkaraca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.