Bak yine yüreðim ellerimde pencere kenarýn da Sabahýn ilk ýþýðýndan gün batýmýna Köþeden çýkmaný saðý solu selamlamaný O manalý gülüþünü bekliyor yüreðim
Kapýnýn ziline bir uzun Birde kýsa basardýn Bu bizim parolamýz olmuþtu Benim kapýyý açmamý beklerdin Kendi anahtarýn vardý oysa ki
Mevsim sonbahar Ýçim acýr her yaprak dökümünü görünce Hasretinde yapraklar gibi Benden bir þeyler koparýyor Yüreðim beklemekte
Biliyorum artýk yoksun Artýk gelmeyeceðini bile bile Bizim sokaðýn köþesine bakýyorum Sabah akþam Ama nafile
Ben biliyorum öldüðünü Ama yüreðime anlatamadým ki Bilmem ne kadar ömrüm var Daha ne kadar beklerim Bildiðim tek þey seni Sonsuza dek seveceðim
Talip ACILIOÐLU 2012 ÝSTANBUL Sosyal Medyada Paylaşın:
Talip ACILIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.