Eskiden sen vardýn;
Hayat bir renk cümbüþüne dönüþürdü,
Baharý müjdelerdin gülücüklerinle,
Kýrmýzý gülü seninle sevmiþtim,
Beyaza ise anlamlar yüklerdik.
Kocaman bir yürek taþýrdým,
Azrail’e aldýrýþ etmeden.
Þimdi yoksun…!!!
Güllerin hepsi boynu bükük kaldý,
Aðlýyor beyaz güller…
Kocaman dediðim yürek, bir büklüm oldu.
Ölüm meleði ise kapýmda bekler oldu.
Kapattým gönlümün kapýsýný.
Ne bir resim,
Ne bir þarký,
Ne de bir hayal var artýk paylaþabileceðim.
Söküp aldým “içindeki sen olan yüreðimi”
Üzgünüm….