çekyatedebiyatı-149

Ata’m,

Ölmeden hemen önce,

Kendi el yazýn ile yazdýðýn,

Her þeyde olduðu gibi,

Þimdiye kadar,

Zeki Müren hariç

(O da sanatçý)

Dünyada,

Hiçbir liderin,

Yazamadýðý,

Belki de

Yazamayacaðý,

(Çýkar mý bilmem ama

Ýnþallah diyelim!)

Özü;

Milleten aldýðýmý,

Milletime baðýþlýyorum,

*Vasiyetine;

Hani insan,

Bazen,

Kendi kendine,

Konuþur ya!

(Kendi kendine konuþana,

Pek iyi gözle bakmýyorlar ama

Siz kusuruma bakmayýn artýk!)

O kapsamda,

Keþke þöyle bir madde,

Ýlave etse idin,

Diyorum...


Benimle,

Ya da

Yaptýklarýmla ilgili,

Ne 23 Nisan’lar,

Ne 19 Mayýs’lar,

Ne 29 Ekim’ler,

Hele Hakkýn rahmetine erdiðim gün;

Asla!

Kutlanmayacak!


Neden mi?

Ata’m,

Seni seven zaten peþinden geliyor,

Sen hiç merak etme!

Dünyanýn neresinde,

Olursa olsun,

Yapacaðýný seve seve,

Hem ana ana,

Hem aðlaya aðlaya,

Ýçten ve samimi,

Bir þekilde yapýyor.

Ama

Bir gerçek var ki

Daha bazýlarýna,

Minnacýk,

Mini mini iken,

Maalesef seni sevmemeleri öðretiliyor,

Gerçi ben,

Seni bizzat tanýma fýrsatý olsa,

Onlarýn da

Seni seveceklerine,

Adým gibi eminim!



Seni hiç görmedikleri halde,

Sevmemeleri öðretilenler,

Allah’ýn hikmeti bu ya!

Gün geliyor,

Bu törenlere çýkýyor,

Ya da

Çýkmak zorunda kalýyor...


Þimdi çýkmasalar,

Olmayacak,

Ya da

Büyük bir gürültü kopacak!


Gerçi herkesin içini Allah bilir ama

Bir kýsmý,

Olmak zorunda olduklarý için orda!

Bir kýsmý,

Senin dediklerini deyip,

Baþka þeyler yapmakta!

Bir kýsmýnýn yüzündeki ifade;

Ferdi’den;

’Izdýrap çemberi sardý beni kollarýna
Cezasýný çekiyorum sana aþýk olmanýn’

Dizlerini hatýrlatýyor...

Bir kýsmý,

Sanki,

Kameremana,

’Sakýn gözlerimi çekme!

Gözler kalbin aynasýdýr,

Asla,

Yalan söylemezler, onlar’ demekte,


Bir kýsmý;

’Allah’ým neydi günahým,

Ben nerde yanlýþ yaptým’

Diye hesaplaþmakta,

Bir kýsým,

Kýsýmlar ise

Sadece Allah’ýn bildiði,

Bizim bilemediðimiz,

Ýçlerinden neler geçirmekte!


Ne diyelim?

Allah herkesin,

Gönlüne göre versin!


Yani Ata’m,

Eðer o maddeyi ilave etse idin,

Karþýnda,

Her zaman,

Seni kalben sevenler olacak,

Sevmemeleri öðretilenler,

Ýster istemez,

Ya

Bu adamýn neden bu kadar seveni var diye

Þöyle þapkalarýný,

Öne alýp

Bir güzel düþündükten sonra,

Belki de

Onlar da

Kalben sevenlerin peþine takýlacaklar...

Not;
Yazýyý yazdýktan sonra, tesadüfen aþaðýdaki yazýya rasladým;

www.hurriyet.com.tr/yazarlar/7667282.asp?yazarid=131&gid=61&sz=58749


*
"Dolmabahçe: 5-9- 1938

Malik olduðum bütün nukut ve hisse senetleri ile Çankaya’daki menkul ve gayri menkul emvalimi Cumhuriyet Halk Partisine atideki þartlarla, terk ve vasiyet ediyorum:

1) Mevkut ve hisse senetleri, þimdiki gibi, Ýþ Bankasý tarafýndan nemalandýrýlacaktýr.

2) Her seneki nemadan, bana nispetleri þerefi mahfuz kaldýkça, yaþadýklarý müddetçe Makbule’ye ayda 1000, Afet’e 800, Sabiha Gökçen’e 600, Ülkü’ye 200 lira ve Rukiye ile Nebile’ye þimdiki gibi 100’er lira verilecektir.

3) Sabiha Gökçen’e bir ev de alýnabilecek ayrýca para verilecektir.

4) Makbule’nin yaþadýðý müddetçe Çankaya’da oturduðu ev de emrinde kalacaktýr.

5) Ýsmet Ýnönü’nün çocuklarýna yüksek tahsillerini ikmal için muhtaç olacaklarý yardým yapýlacaktýr.

6) Her sene nemadan mütebaki miktar yarý yarýya, Türk Tarih ve Dil Kurumlarýna tahsis edilecektir. K. Atatürk"

Sosyal Medyada Paylaşın: