PEKİ SON
zýrhýný kuþanýp çýkma karþýma
biliyorsun düþman deðilim ben
ne kadar günah olsada dilimden dökülen sözler
inan hiçbirine piþman deðilim ben
gece uyuturken gündüzü koynunda
mavi bir düþle dolanýrken boynunda
kaderden öte sorgusuz bir kanunda
varlýðýnla bil hüsran deðilim ben
parmaklarýmýn ucu ak bir bulut
istersen bu günahkarýn elinden tut
ister kabus de, ister düþ ya da hepsini unut
hiçbir derde derman deðilim ben
inancýný kaybetmiþ bir serseri
yamyam ruhumu kaplayan deri
nedir ki bu aþk meczubunun ederi
hiçbir gönüle ferman deðilim ben
rahatsýz edip gönlünü uyattýysam ferah uykusundan
býktýrdýysam konuþmasýndan susundan
ne farkým var taþta yeþilenen yosundan
dönemem senden yana kirman deðilim ben
rezilim dönüpte þarka bakmadým
aradaki bunca yýllýk farka bakmadým
sende kayboldum, korka korka bakmadým
destursuz kaldým erkan deðilim ben
peki son bulsun bu aymazlýk
aþký hiçbir þeye saymazlýk
içimdeki robinson’u adam yerine koymazlýk
anma bu mecnunun adýný yüreðine elham deðilim ben
ALÝ RIFAT ARKU
11/08/2012
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.