Yalnızım

Beni anlayan bir dost isterdim,
Nasýlsýn diye sormadan
Sesimin tonundan ne halde olduðumu
Anlayacak biri olsun isterdim
Sanýrým ben hep yalnýzdým
Ne sen ne de bir baþkasý
Kimse anlamadý beni
Anlamayacak da
Depremler oldu
Yýkýldý dünyam
Altýnda kaldým enkazýn
Ne çýkmaya gücüm var
Ne de çýkarabilecek bir dost
Hoþ çýkmak isteyen de kim,
Eskiden böyle deðildim
Belki de böyleydim de farkýnda deðildim
Artýk biliyorum ben hep yalnýzdým aslýnda
Bir ben bir de klavyem
Ýçimi anlayan, beni sessizce dinleyen sadece o,
Ne desem razý, sessiz ve suskun dinliyor beni
Olsun bu da yeter bana,
Ya dinleyen bir klavyem de olmasaydý?
Ýnsana koyan yalnýzlýðý deðil,
Asýl koyan hiç sevilmemek
Beþ para etmezlere övgüler düzülür
Abartýrcasýna göklere çýkartýlýrlar da
Bir ben anlaþýlmadým,
Bir ben sevilmedim de
Ýþte ona yanýyorum
Artýk içim de acýmýyor
Küllendi dertlerim
Yalnýzlýk o kadar koymuyor
Dedim ya asýl koyan
Sevdiðinin sevgi sözlerini
Baþkalarýna sarfetmesi
Sen Yaralanmýþsýn, aðlamýþsýn
Yüreðin eriyor, ölüyorsun,
Kimin umurunda ki..
Ýyi ki sen varsýn yalnýzlýðým
Bir de hep susan klavyem
Artýk sahte gülümsemeler
Sýradan nasýlsýnlar,
Görüþürüz kendine iyi baklar…
Yoo yoo ben artýk anlýyorum
Tek gerçek olan
Soðuk buz gibi yalnýzlýk..
Ýþte benim tek gerçeðim
Kuru bir yalnýzlýk…


Sosyal Medyada Paylaşın: