İLK BULUŞMA
Uyuyamamak ,yazamamak belasý gitti,
Þimdide konuþamamak geldi baþýma
Ýnsanýn kendisi olamamasý kadar kötü bir þey var mý acaba?
Geveze çenenin birden kilitlenmesi.
Ama doðaldýr tabi ;
Fotoðrafý görünce þaþýran gözler,
Hayali rüyayý görünce titreyen vücut;
Onu karþýsýnda,nefesini yanýnda hissedince
Bir aðzýn kilitlenmesine þaþmamak lazým.
Onun bir kelimesi masallar olur düþüncelerinde.
Senin zorla çýkan kelimelerin kirletir masallarýndaki karakteri diye korkarsýn,
O birkaç kelimede kaybolur çýkamaz gün yüzüne.
Ne dudaklar anlatýr duygularýný ne de þaþkýn bakýþlar,
Sadece kalp teklemeleriyle bunu anlatmaya çalýþýr,
Tabi nefeste ona destek olur an an kesilip geri gelir.
Bir an bakarsýn zaman çabucak dolmuþ yalnýzca gözleri sende kalmýþ;
O an kaybolmasýn diye sýkýca kapatýrsýn gözlerini,
Bir sonraki sefere kadar…
YÜCEL KUMAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.