bu þiirde elemden soyunacaðýz yaþadýklarýmýzý deðil yaþayamadýklarýmýzý daðlara kaçýracaðýz
gülümseyiþin, kýzýl bir öðlen üstü hüzün yolculuðunda ateþ gibi dudaðýnda kurumuþsa ellerin iki yana düþmüþ, yüreðine kentten uzaklara göçler kurmuþsan sesin bile sinmiþ bir köþeye, unutmuþsan bu þiir tam sana göre sen olursun, ben olurum, gece olur, ay da olur yüzyýllardýr saklanan arzularýmýzý, intihara düþkün mevsimlerden kurtarýp radikal bedevi bir þair gibi kýzgýn kumlara deðil büyük okyanuslara dökeriz bitap bir zavallýlýðýn yalnýzlýðýný paylaþýrýz bahçeleri kurutan sessizlik sokaða çýkmasýn en kocamýþ kargalardan çocukluðumuzu çaðýrttýrýrýz yýldýzlara basa basa gelirler onlara bebek, onlara misket, onlara þekerler alýrýz dünyanýn bütün bahçeleri isten, kirden temizlenir öyle bir çaðrý ve öyle bir etki bu nasýl da büyülü kelimedir ’çocuk’ iyiye, güzele, temize, yeniden
yaþýmý almýþ giden gözlerime bakma denizi kucaklayan yakamoza bak ya da dalgalarýn türküsüne ah ne güzel olurdu, o türkünün içinde çýrýlçýplak kaybolmak yeterince taþýnmýþ keder, sularýn akýyla uyansýn bir sefer bakma, yorgun kýrlarýný sarý buklelerin düþleriyle avutan saçlarýma çok iþimiz var sokaklarý toplayacaðýz daha ormanlarý kýþkýrtacaðýz aðaçlarý kuþlarý yardýma çaðýracaðýz yazgýsý karanlýk kokan kaldýrýmlarý onaracaðýz evlerin tuzlu gözyaþlarýyla atan nabzýný merhametin rüzgarýyla tanýþtýracaðýz
benim çocukluðuma, benim ürkek mýsralarýma öyle yakýnsýn olmayacaðýna emin olduðum düþtü yüzün bakma, haykýrmamak için kendini zor tutan isyanlar yutan dudaklarýma biz oyunlarý bölüþelim tam ortasýndan cinnetlerimiz yanadursun bebeleri üþüten yeryüzünde biliyorsun yurdumuzun aklýndan zoru var nefretle, hainlikle, ölmekle ,öldürmekle ezmekle, ezilmekle örülmüþ kubbeden kaçalým sebep çok iþte, bunlar da ellerim yeni bir dünya isterim ah içimin devrim yürüyüþcüsü gözlerinde çýrpýnýyor gökkuþaðý sen bulutlarýn diliyle konuþ ben martýlarýn göðe sevdamýzdan aðlayalým
bu þiirde elemden soyunacaðýz yaþadýklarýmýzý deðil yaþayamadýklarýmýzý daðlara kaçýracaðýz...
hüzne ne kadar bulanmýþ insan
yurdumun sümüðüne kurban çýplak ayaklý çocuklarýndan özür diliyorum göðüslerimize kazýlmýþ bu ortak kaderden kaçamýyorum
yaþam infaz edilmiþ
hayallerim dahi korkuyor kirpiklerimden öteye geçemiyor
þiirim genzime kaçýyor
ciðerim yanýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.