Her insan bir âlemdir âlemi keþfe deðer Kalp gözümüzü açýp bir görebilsek eðer Görünenin ardýnda hakikât sýrmýþ meðer Bahþetmiþse yaradan mutlak hikmeti vardýr
Susmak gerekir bazen her sözün dili yoktur Söylenmek isteyip de içe atýlan çoktur Bir sýr ki bazen þifa bazen zehirli oktur Þifasýyla zehriyle sýr tutmak bir hünerdir
Bazen sýr yüreðinin kýyýsýnda büzülür Bazen de boncuk olup yanaklardan süzülür Bir dokunuþ bir sözle sýr yumaðý çözülür Anlatýlmayan deðil anlaþýlmayan sýrdýr
Sineye çekip ahý ta içinde közlemek Dilsiz acýlarýný gülümseyip gizlemek Yitip gidenlerini sessiz sessiz özlemek Sýðdýrmak yüreðine gömmek ne kadar zordur
Sýralarýz dertleri daðlarca tepe tepe Kar yaðdýrýr üþürüz üstüne lapa lapa Bize göre iþimiz hep terstir hep çok sapa Bilmeyiz ki her þerrin ardý belki hayýrdýr
Yokuþlarda düzlerde kovalanýp kaçaný Gizemli bahçemizde solan ile açaný Þu gönül köþkümüze konan ile göçeni Bir yýldýrým misali yakýp geçen ömürdür Sosyal Medyada Paylaşın:
papatya07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.