GİTTİN
Sen zaten beni hiç dinlemedin
Sana dur gitme dedim ama sen gittin
Sen gittin evim bomboþ ve soðuk
Sen gittin duvarlarým renksiz
Gittiðinden bu yana odalarým ýþýksýz
Gelirsin diye balkonun ýþýðýný açýk býraktým
Geldiðinde arama diye
Terliklerini hazýrladým kapýnýn önüne
Pijamalarýn yataðýn üzerin de hadi giy
Söz söylenmeyeceðim ’ evde böyle dolaþma’ diye
Gelirsin diye sevdiðin yemekleri yaptým
Ýki duble de raký koydum sofraya
Belki birlikte parlatýrýz diye
Bilirim çok uzak diyarlara gittin
Sen gittin ya yataðým da kokunda gitti
Sen gittin ya aynadaki yüzünde gitti
Bilmezdim kalbin bu kadar çok acýdýðýný
Göz yaþlarýnýn tuzunun yanaklarýmý yaktýðýný
Bilmezdim nefesiz kalmanýn ne demek olduðunu
Bilirim gelemezsin dönemezsin
Pencerenin önündeki haným eli özledi seni
Balkona yuva yapan kýrlangýç da gitti peþinden
Giderken neden götürmedin sevdiðini
Yakýþýr mýydý yarý yolda böyle býrakmak beni
Sen gittin üþüyorum senin yokluðunda
Gel be sevgilim hayalinde olsa gel
Ve usulca gir koynuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERAY ÖZGÖR SARIKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.