RAMAZAN BİTMEDEN.

Bereketin feyzinle, gün gün eksiliyorsun.
Geldiðine sevindik, üzerek gidiyorsun.

Ruh buldu bütün alem, senin hikmetlerinden.
Ey yaratan Allah’ým, doyduk nimetlerinden.

Iþýl ýþýl gökyüzü, hep parladý nurlarla.
Doldu bütün camiiler, dua eden kullarla.

On bir ayýn sultaný, gitme kal biraz daha.
Senin ile sulansýn, suyu kuruyan vaha.

Semalara yükselen, bu tekbirler dualar.
Dergahýnda yer bulur, sana varan nidalar.

Bilirsin kullarýnýn, hangisi yakýn sana.
Iþýk ver Rabbim bize, yükselelim semana.

Vuslatýmýz ne zaman, çaðýr bizi gelelim.
Hayatýmýz bitmeden, kýymetini bilelim.

Kutsal Ýslam sancaðý, düþmesin hiç gönderden.
Feyiz olmak zamaný, bu mübarek günlerden.

Dünya zevkine dalan, hatýrladý Rahman’ý.
Dinledik haz duyarak, Hakk’tan gelen Kuraný.

Tefekkür nidalarý, çýnlattý gök yüzünü.
Sana þükreden insan, unutur mu özünü.

Belkide ömür yetmez, diðer ramazanlara.
Yarabbim nasip et de, varalým kurbanlara.

Adem oðlu sen düþün, niye yaratýlmýþsýn.
Üstün, akýl, nimetle, niçin donatýlmýþsýn.

Hamd etmezsen Allaha, hani senin kulluðun.
Hep þeytana uyarsan, cehennemdir küllüðün.

Sana fýrsat son günler, ey baþýný Rabbine.
Þol hidayet güneþi, doðsun senin kalbine.

Türkmendaðlý þairin, iþte böyle son sözü.
Bizi Allah yarattý, topraktan insan özü.

HÝLMÝ CAN.
AÐUSTOS.2012.





Sosyal Medyada Paylaşın: