İHRAMSIZ ŞİİR

yalpaladý ayrýlýðýn ayak izleri
kayboldu, sana tutuklu yollarda
sevginin þefkati süzülürken saçlarýmdan
gölgen terk ediyordu bu þehri..



tüm cinayetleri yakýþtýrýyorum üzerime
topraðý taze kokan açýk bir mezar eþliðinde
biliyorum
tazelemeyecek nefesimizi bir daha sigara
tutuklanmayacak cinnet saatlerimiz koyun koyuna
hediyemdir artýk hatýralar
ellerimden kayan küf kokulu zamanlar




intihar etsin
içimdeki meneviþ gözlü günahkar çocuk
ki cinayetlere gebe yine dilimin düþen yaný
söndür Tanrým gözlerimdeki mehtabýn son ýþýklarýný
artýk faydasýz bir hiç diye

bir avuç zehir tutuyorum ellerinin neminde
ve uzatýyorum
gönül yaralarýmýzýn dudaklarýna
buyur iç diye…




alkolik harflerimin nefesi kokarken omuzlarýmda
düþüyor gözlerime kurduðum t/uzaklar
düþürseydin ya adýmý Arafdan gamzelerine
þafak suyuyla yýkardým yine yüzümün sokaklarýný
tütsülemese çýplak tenim kendini



son bir dua et þimdi günahlarýmýza kefaret
ve kimse bilmesin
gül yapraklarýna saklanmýþ bir dikeniz
kan pýhtýsý canlanýrsa kanayan bir yarada
deþeleme gamzendeki göz yaþýmý
gül yapraklarý olsun hercâi bedeninimin kefeni
can verecekse gülsuyuyla yýkanýrken, cesedim
Tanrým s u s t u r beni











Sosyal Medyada Paylaşın: