SENİN AİLENDEN DEĞİL...

Vardý Nuhun kafirle beraber olan oðlu,
Tufan olunca,Babasý onu korudu,
Sarmýþtý dev dalgalar,ovayla vadileri,
Seslendi Nebi baba,oðlum bekletme bizi.




Beraber olma kafirle,bin haydi gel gemiye,
Dedi oðlu orada-Kaçarým ben yükseðe,
Sular eriþemez ki,daðlar yüksek dalgadan,
Babasý Nuh seslendi-Ancak korur Yaradan.




Girdi babayla oðlun,arasýna dev dalgalar,
Kafirlerle beraber,oðluda boðuldular,
Üzülmüþtü Nuh Nebi,kurtaramadý oðlu,
Ýstiyordu mahþerde,kurtarayým ben onu.




Þiddetli ateþ sudan,ancak korur Yaradan,
Ahiretin azabý,çetin idi dünyadan,
Söz vermemiþ miydi,koruyacak neslimi,
Ýzin ver de Allahým,yapayým þefaati.




Oðlum boðuldu suda,veda etti dünyaya,
Söz vermiþtin Rabbim,neslim koruyacaðýna,
Ey Hakimler Hakimi,izin ver kurtarayým,
Mahþer Günü orada,ben mahcup olmayayým.




Bakar Allah amele,bakmaz soya soplara,
Þefaat etmez bir fert,Rabbe þirk koþanlara,
Þirk koþtu senin oðlun,beraberdi kafirle,
Senin öz oðlun idi,deðildi Peygamberle.




Ya Nuh deðil idi,o senin ailenden,
Salih amel yapmadý,kafir oldu ebeden,
Menederim ben seni,isteme bunu benden,
Uzak dur yanlýþ yapma,vazgeç cahille iþten.




Anladý hatasýný,tevbe etti Allaha,
Yalvarýp dua etti,Rabbim nolur baðýþla.
Affetmez isen beni,düþeceðim ateþe,
Merhamet et Allahým,beni koru esirge.

06.05.2011//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN







Sosyal Medyada Paylaşın: