Oysa kaç bahar beklemiþtim baharlarý kýskandýran kokunu, Gül kadifesi tenini. Ve sana dokunmak nasýl ýsrarlý bir düþtü… Gece uykularýmý böldü hasretin Gündüz yollarýmý kesti. Ýþte bu yüzden çýkmadým kapý dýþarý Bekledim…
Geldin evet Gitmek için… Anladým! Bu gidiþin diðerlerini benzemiyor hiç! Üstelik içimde beni teselli eden o umut Öylesine suskun ki, korkuyorum!
Kadere her daim maðlubum senden yana. Tuzla buz olmuþ sevda kýrýklarým Ve ben inadýna… Yine… Yalýn ayak… Sana koþuyorum! YARalanýyorum bilmem kaçýncý? Bilsem ne çýkar?
Belki son kez Ama yine beklemekteyim: Bi’ mucize… Üstelik mucizelere inanmayarak!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
poppy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.