İNSAN YARASI

nasýl kahrolmaz nasýl çileden çýkmaz insan
çökerken karanlýk umut göç eder
kan tüter duman duman

körpe hayatlar öðütülüyor kurþun yaðmurunun türküsünde
kin daðlarýnýn izi sürülürken bulutlardan
acýlý gururlar “ vatan saðolsun!” diyerek yüreklere yýðýlýyor
çarmýha geriliyor umutlar sessiz çýðlýklar kopan bakýþlardan

kime baksak yüreðinde boðuluyor sessiz acý
hangi ýþýða tutunsak kuþanýyor karanlýðý

yýkamýþ mavilikleri kin kül rengi safralar kusuyor
karanlýklarda mehmet’e mevzilenmiþ kurþunlardan
ihanet ayakta öfkeyle þahlanýyor her söz
kuyruðuna teneke baðlanmýþ ayrýlýklardan
iþin þakasý yok yýldýz yýldýz kayýyor kýnalý kuzular
cudi’de daðlýca’da çiçekler açmadan geçiyor bahar

hangi gerçeðe sýðýnsak kurþun yarasý kan damlasý
hangisinin hikayesini dinlesek insan yarasý


M.Mustafa KILINÇER
5 Temmuz 2012/ Seferihisar
Sosyal Medyada Paylaşın: