Biliyorum ki kırıldın!

Biliyorum kýrýldýn!
Biliyorum…
Birden oldu!
Yalnýzlýðýn korkusu,
Ýçten içe sarýyordu…

Zaman sanki durdu,
Takat o an soldu,
Heyecan kayboldu,
Yalnýzlýðýn hüznüyle…
Sensizliði yudumluyorum…

Gece hep vardý,
Seninle baþkaydý,
Hissiyat açýktý,
Biliyorum, birden oldu,
Yokluðunu hicran aldý…

Sana söyleyemezdim,
Bilmiyor çekinirdim,
Sensiz kalýrým hüznüyle,
Kaçardým açýlmazdým…

Sendin, olmasaydýn
Manalaþýr mýydýn?
Nasýl söylerdim,
Sen kokmaz mýydýn?

Biliyorum,
Tükenmez kaygýlarýn,
Uykusuz sabahlarýn,
Sana hasret bahtlarýn,
Kaygýsýydýn, anlamlýydýn…

Aman iþte beraberiz,
Ancak sizden bihaberiz,
Bazen keder, hayýr dileriz,
Sensiz kalmaktan çekiniriz.

Ýþte biçareyiz, asosyaliz…
Korkum duygularýmdý,
Ufkun dað baþýndaydý,
Ar ederdim, sýkýlýrdým,
Yalnýzlýða çaresiz alýþýrdým…

Bilsem ki anlayacaðýný,
Hoþ görüyle bakacaðýný,
Asla dýþlamayacaðýný,
Sende kaybolur, kavrulurdum…



Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: