Bunca okumak, emek yaramadý bir b.ka
Varlýðýmý boþuna vermiþim meðer yoka
Diploma neye yarar, ilme iþtiyâk yoksa
Geleceðim mi yanar, ellerim onu yaksa
Ýnce kâðýt parçasý beyne vurulmuþ zincir
Bu yüzden çürüyor ya, kafadaki bu incir
Adalet var mý diye gece gündüz sorgula
Yok ki onu sadece, hayâlinde kurgula
Düþünüyorum þimdi: Ben niçin buradayým?
Aslýnda ben aç, susuz, boþ bir maðaradayým
,,Benim beynim aç, beynim!’’ dediðimde etrafa
,,Midem, midem!’’ diyerek baþlýyor herkes lafa
Üstüme kapanýrken kitaplarýn kapaðý
Jilet gibi kesiyor beynimi her yapraðý
Ruhum boðuluyorken acýyla baðýrýyor
,Batý’ aklýmý, ,Doðu’ kalbimi çaðýrýyor
Akýl bir Anka Kuþu, kalbim ise Kûh-i Kâf
Amma Türkiye bana, çorak bir arz-ý Araf
Þark denen Kâf Daðýný þenlendiren Anka’dýr
Onun öttüðü her yer, tamamen bambaþkadýr
Þimdi nerede o Þark, nerde eski Kâf Daðý
Baþýndaki bulutlar, ,,Anka’ya’’ ayak baðý
Eteðinde bir mezar, kurumuþ Bað-ý Ýrem
Kabrin içi kerhâne, üstü deyyusa harem
Kafesin saray sana, açmam kapýný Anka!
Doðuya uçma sakýn hedef olursun tanka
Güneþ doðmadan dönme Þarkýn þâhikasýna
Gün batmadan uç Garbýn, fikr-i fâikasýna!
Aþýn ve âþiyânýn, mezar taþýn orada
Seni ayýlar yer bu karanlýk maðarada
Eþeklerin sýrtýnda kitap sermedî semer
Desen dolu kravat, ona takýlan kemer
Kuþ Cenneti olmaktan çýkmýþ Doðu dünyasý
Kadavra, ceset dolmuþ, camilerin mahyasý
Anka vururlar uçma, köpeklere yem olma
,,Hakka’’ hürriyet için tüylerini hiç yolma
Bu devir böyle gelmiþ, böyle deverân eder
Ankalar geberirken baykuþlar seyrân eder
S / ÂYE (16:41) Aðustos 2012 / Ýnönü / Eskiþehir
Kelime:
Kûh-i Kâf: Kaf Daðý
Arz-ý Araf: Araf yeri
Sermedi: devamlý
Þâhika: zirve
Fâika: yüce
Þark: Doðu
Garb: Batý