Baðlanma köhne faniye Bekâ dan nasibin al, En üstün yaratýlansýn; Öz de toprak sýn gönül. Elest-ü de söz vermiþtin,Hâk-ka ikrarýn da kal; Ruhlar aleminde bâki; Candan firak sýn gönül.
Lain Þeytandan uzak dur onun yolunu tutma Nefsi Emmare ye uyup gücün ile ceh satma Ölü bedenle dik duran Süleyman’ý unutma Bir aðaç kurduyla yere; Düþen yapraksýn gönül.
Onsekiz bin alemi çün Yarattý verdi Rahmet Kevser’de bin yýl yýkandý Nur Niþan’ý alamet Ecdadýndan tezahür le geldi Asrý saadet; Sen Ümmet-i Muhammed sin,þerk siz berrak sýn gönül
Ey Etem-i Lev-hi Kalem Mutlak olan Hakimdir Kul bilmeli Allah dostu varlýðýnda Mukimdir. Cennetlik kim Cehennme de yanacak nadan kimdir; Bir adým öteden yakýn; Marstan ýrak sýn gönül.
ÝBRAHÝN ETEM EKÝNCÝ. 04.08.2012.ANKARA. Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim etem ekinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.