Ayrýlýk zamaný gelmiþti
Gün batmaya acý acý dolu karanlýk
Geceler olmaya baþlýyordu ki
Hasret dolu gecelerin sonu ile birlikte
Sabahlarý da bundan böyle meþgul olacaktý
Ey sevgili gül yüzlü sevgilim
Ölmeden zavallý baþýmý dizlerine koysam
Gül yüzünü doyasýya görebilsem
Gül bahçemin yüzünde fýrtýnalar koptu
Ayrýlýk ölümden beter, gam çekme
Caným ciðerparem sinem sonsuza kadar
Biliyorsun senin köþkündür, dedi
Dalýndan koparýlan ben, bir gül gibi
Feryat etme yüreðine saplanan okun
Aynýsý bende de var biz onunla yaþýycaz
Gülüm vurulmuþ güvercin gibi bakma
Yavaþ yavaþ çökmeye baþlayan karanlýðýn yüzü
Ýkimizin bedbaht gözyaþlarýyla ýslandý
Çaresizce iki yüreðin sazýn telleri gibi birleþti
Yaralý bir ceylan gibi sevgilim çekip gitti..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.