Koltuk Belası!
Dilim, eðitimim fazlasýyla var;
Devlete hizmetim sýnýrý aþar.
Dededen, babadan miras kalmadý;
Bana koltuk ikram eden olmadý!
Hakkýný vermeli has koltuklarýn;
Yoksa baþa gelir tüm korktuklarýn.
Tonla altýn versen, heves kalmadý;
Özgün koltuklarda gözüm olmadý!
Sorunlar azaldý, nerdeyse hiç yok;
Hem içte hem dýþta huzur güven çok!
Tek derdin koltuksa, aday kalmadý;
Hepsi senin olsun, bu hiç olmadý!
Ýþçi, köylü, memur, esnaf, dul, yetim,
Emekli az soluk alsýn, niyetim.
Kimsede dayanma gücü kalmadý;
Koltuk baþa bela; gülen olmadý!
05.08.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.