Ýçtiðim bu son sigara kýz kulesine karþý Bu son duman Ýstanbul’da býraktýðým Yitik hayaller peþine Lal olurken umutlar Düþlerim düþer gecenin koynundan Ey Ýlkbahar gülüþlüm Gidiyorum
Yaþamak kadar sevdiðim Ýstanbul’u Ölüm kadar sevdiðim seni býrakýp Sensizlik kadar sevdiðim kendimden vazgeçip Puslu sokaklarýn tenhasýna Buruk sevinçler takýnarak Beden aðýr gelsede ayaklarýma Bu sonu sana varmayan yollarda Aðýz dolusu gülmelerimi terkedip sana Gidiyorum
Gidiyorum güzel Ardýmda yýrtýk resimler Yetim sevmeler kaldý Düþmanlarým gülsün gayrý Hançer hançer vurulurken düþlerim Yanýmda uçurumlar Beynimde çocuk kahkahalar Sýrtýmda ihenetler oynasýn Gidiyorum gülüm Tüm analar kaderime aðlasýn Varsýn Ýstanbul yansýn Mil çektim gözlerime Gamdýr bu Gece gece Demdir bu Çözülmez bir bilmece
.....Ýsyandýr bu ........Yaþayan her aþka ...........Ýntihardýr bu gülüm ..............Alýn teri masumluðunda... Sosyal Medyada Paylaşın:
İmdat Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.