Mihrabımsın

MÝHRABIMSIN
Kalbim yerli yerinde, mihrap yerinde deðil
Mekâný, kararý yok, nazý bitmez pek ehil
Durup bir takdir et yorma sevgilim beni
Mihrabýmsýn diyerek aziz tuttum hep seni

Sense ayrýlýk verdin, baþka bir keremin yok.
Yetim kaldý çiçekler, koklayan, seveni yok.
Neden attýn kuyuya, eller neden semada?
Seni yaþatan sevgi, unutuldu kenarda.

Niçin aðlayayým ben, neden çekelim hüzün?
O, miraca yükselmek, gülmek ne tatlý öðün.
Feyizli nur, parla bir, açýlsýn bahtým, önün.
Yerlere atýp gitme, üzme aðlatma bugün.

Sevgilime sýrt dönmem, yaban güller derleme.
Ezberleme el ismi, hicran istemem verme.
Bir doðru yol, çare bul, vuslata doyur beni
Mihrabýmsýn diyerek aziz tuttum hep seni.


Abdullah Bedeloðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: