i n s a n , d e n e n , u c u r u m
insanlik insani taniyormu,
hak degil guc aramasindaki cehaletiyle
aradikca bulunamayan
tam buldum derken kaybolan
insan denen ucurumlarla
bu faniyatta kalmak icin
aranilan insan sanilan
insan denen yaratilmisligin
saskinligindaki ,goz yaslariyla
birbirine bakakalan
urkek ve uzgun haliyle
insan insani ariyor ya
dehset ve zalimligin
futursuzca sergilendigi
dunya denen kisa menzilde
kalan ne peki diye dusunurken
yaratana sadece elinde kalan
intizariyla goz yaslarinda saklanan
ama uzgun ama caresiz bakan gozlerde
yaratanina sorulan nefretin anlasilmazliginda
gozlerini kaparken kendi halindeki caresizligine
uzgunlugun verdigi tevbe kapisinda bekleyislerde
ettigi dua ,Allahim bizleri sen yarattin ya
ne yapacagiz olanca sevgisizligin tezahurunde
bu dunya aleminde,ya sevgiler sun gonullere
yada al bizleri bu savasmak icin yabanilesmis
seytanin dahi sasip kaldigi bu insan denen
ucurumlari sana emanet ve sikayet ettigim
ellerim kalbimin uzerinde sana acilmis haliyle
dualarla niyazdayim boyun bukmus halimle
insanin insana verdigi zulumleri yasarken
sana sikayet ediyorum duy sesimi ne olur
zulmun ilk caga dogru gittigi gunumuzde
son peygamberinde cok uzgun.biliyorum
kulun kula haksizligindaki zulmu yasadigi
son asirdaki utancliginda,yetis ya Rab
nidalarindaki haliyle, bu mubaret ramazan ayinda
utanmazligin ve vahsetin vukusundaki mazlumlarin ahinda
surekli kotuye giden insan denen zulmun ,
ikibin oniki yilinda..
Meral tice
Meral cello
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.