bu caba niye

Kocaman ama yalan olan bu dünyada,
birikmiþ sözlerin sükutunda sana yazarken;

Sessizliðimde kocaman bir dil, yýkýntýya ugramýþ tutulmamýþ sözlerinle,
canýmdan vazgeçtiðim gözlerine bakarken duy istedim, beni...

kalabalýklar içinde yapa yanlýz kalacaktýn, bunu bil istedim..
zordu anlaman kalabalýk gözlerini kamaþtýrýyordu,
bilmiyordun bir el cýrpýþý kadar yok olmasý basit kalabalýðýn
tuzla buz olduðunda, tek kalacaðýný...

çalacak tek kapý bulamýyýþýn canýný yakacaktý, yanlýz kalýþýn
sana kendi düþen aðlamaz demek isterken,
yanlýzlýðýnda kendimide yanlýz býrakacaktým, acýný hissetmek için...

senden deðil sevgili...!
belki sený yanlýz görmekten deðil,
senden ayrý uzakta kendimi yanlýz görmekten korkuyordum...

zordu senin için çok zor...
bu yükü taþýyamazdýn sen,
sen böyle sevgiyi hak etmedigini defalarca haykýrdýn,
gözlerinle deðersizim diye baðýrýþlarýný hissettim..
senin bu kocaman sevgimi, hissetiðin gibi...

bu çaba niye...?

umrumda olamazsýn artýk, olmamanda gerekir,
gerektiðinde yerinde durmamýþ
seni en yüce yerde taþýrken ayaðýmýn altýna girme þerefini kendinde nasýl buldun,

onu merak ediyorum...
BE SEVGÝLÝ

S.YILMAZ 02/08/

Sosyal Medyada Paylaşın: