ÇİY DAMLALARI !...

Ey bahar aylarýnýn sisli sabahlarýnda
Yemyeþil yapraklar üzerinde biriken
Çiy damlalarý!
Duyun sesimi…
Beni ancak siz anlarsýnýz.
Tükenmiþ bedenimdeki emanet caný taþýyan,
Yufka yüreðimin sessiz çýðlýklarý gibi
Gece yorgunu sabahýn,
Duyulmayan feryadýný dinlersiniz.
…
Kaderimi paylaþýyorsunuz.
Az sonra doðacak olan güneþin,
Her þeye hayat verirken,
Sizi yok edeceðini bilmenin,
Tedirginliðini yaþýyorsunuz.
Ürkekçe titremeniz bu yüzden.
Nasýl ki ben ,
Hayal kuramýyorsam geleceðe dair,
Ümitle bakamýyorsam yarýnlara,
Güya dost kalabalýklarda
Nasýl ki dalýp gidiyorsam derinlere
Sizde öylesiniz.
Her þeye neþe verirken yeni baþlayan gün,
Mümkün deðil durduðunuz yerde fazla kalmanýz.
Az sonra;
Hani bir çift gözden
Bir anda süzülüveren yaþlar gibi
Düþeceksiniz yere sessizce,
Umurunda olmadan kimsenin!
Týpký benim gibi...

Onuncuköylü Ýsmail Sýkýcýkoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: