Ben kendimi unuttum...
Korsuz küle dönmüþken,içimdeki bu ateþ
Yeniden baþlayamam,sana nasýl yanarým.
Gençlik el oldu gitti,kader zalimdi kallleþ
Ben kendimi unuttum, seni nasýl anarým.
Kavuþma hayâliyle gözümde tütüp durdun,
Yaþadým mý öldüm mü ne aradýn ne sordun,
Ayrýlýk hançeriyle beni baðrýmdan vurdun,
Ben kendimi unuttum seni nasýl anarým.
Saçýma aklar düþmüþ gözlerim görmez olmuþ,
Gönlüme ýzdýrabýn acý hicraný dolmuþ,
Taze açan gül deðil yüzüm sararýp solmuþ,
Ben kendimi unuttum seni nasýl anarým.
Sevdamýzdan geriye dert oldu hatýralar,
Ne zaman dalýp gitsem içte azar yaralar,
Gözlerimin altýnda mor halkalý karalar,
Ben kendimi unuttum seni nasýl anarým.
Kaþlarým yay gibiydi yanaklar al dý bende,
Bir zamanlar öpüþün dudakda bal dý bende,
O çoþkudan neþeden eser mi kal dý bende,
Ben kendimi unuttum seni nasýl anarým.,
Senelerce yas tuttum aðladým utanmadan,
Dönmez diyene inat bekledim usanmadan,
Senin söz hakýn var mý vuslata inanmadan,
Ben kendimi unuttum seni nasýl anarým.
Þair:Ýsmail Kurt
02.08.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.