AŞK....

Gitmeler senden
Kalmalar hep benden yanaydý...

Acýyla kavruldum
Sevdanýn yokluðunda.

Gözlerin haram sözlerin yalan olsada
En doðrum son doðrumdu
AÞKIN gözleri...

Güneþin nurlu aydýnlýðýnda
Körü körüne yürümek gibiydi senle aþk...

Yalandý dolandý
Ama acýda olsa benimdi
Çaresizce sevdiðim diyebilmekti AÞK...

Oysa negüzel renklerim vardý benim.

Güneþim mavi
Okyanuslarým kýzýl
Topraklarým eflatundu...

Anlamý yoktu ki renklerin
Herþey toz pembeydi
Yedi orman yeþiliydi AÞK...

Þimdi ise düþtü aþk ellerimden
Undan ufak oldu

Yalan oldu sevdanýn elleri
Soldu AÞKIN renkleri

Artýk güneþlerim kara
Okyanuslarým kara
Topraklarým kara

Gece gibi kara AÞKIN gözleri...

Böyle olmamalýydý oysa
Ben sen olmalýydým
Sen ben olmalý
Bir olmalý BÝZ olmalýydýk

Yazýk ettik AÞKA
Masum yaþanmýþlýkara
Tende yanmalara yazýk ettik

Keþkelerle kalakaldým ortada

AÞK yetim

Ben kimsesiz

Cümlelerim daimi karanlýkta artýk
Ölesiye uykuda
Ölesiye sessiz....




Sevgilerimle

Özgen GÜL









Sosyal Medyada Paylaşın: