Bir hatýranýn son yanýydý, Tanýdýk bilinmiþ bütün yaþanmayanlar.. Geride kalan ne toz pembeydi , Ne de sürgündü yalnýzlýklar.. Bir sendi sol yaným, Bir de ayrýlýðýn... Sonra þehirler dizdim, Uslanmaz sevdalarýn, Kaçýk aþýklarýyla.. Bir sendi bu þehir, Bir de elde avuçta kalanlar, Sensiz baþlamýþtý bu masal, Seninle son buluyordu, Sahra"dan öteme... Bir þair karalýyordun, Pazar akþamýnda pencere kenarýnda, Seni yazan, Anlatan þiirlerle... Yalnýzdý bakýþmalarým, Ürkek olansa bilmediklerimiz, Nafile; Sen kör bir þehirde, Bense sahte bir hayattayým... Nafile; Sen ilk akþamda, Bense son sabahtayým..
BÝLAL YÜKSEKTEPE Sosyal Medyada Paylaşın:
mirzahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.