GİTTİĞİN ANDA

Kapkara bir matem kesti önümü
Tersine döndürdü doðru yönümü
Hüzüne bandýrdý, en hoþ günümü
Anladým yokluðun kapýmý çalan

Yýllar acýmasýz, anlattý sanki
Kime kýzmalýyým, þaþtým inan ki
Sensizlik katlime düþmüþ ferman ki
Bu aþkýn mirasý, geriye kalan

Birlikte aðlayýp gülemedinse
Yârin çaðýrýnca gelemedinse
Acýyý, sevinci bölemedinse
Nasýl mutlu olur, derbeder olan?

Ýç çekip iç çekip, boynun bükersen
Gözden oluk oluk, yaþlar dökersen
Gönül bahçesine hasret ekersen
Açýlýr bahçende gonca-i nalân

Vuslat ister isen vermeli emek
Kuru söz deðildir, sen aþksýn demek
Biraz da delice, bir gülümsemek
O zaman kaynaþýr, canda can bulan

Sosyal Medyada Paylaşın: