BANA MÜSADE

sebepsiz buruk bir his çöreklenen içime ;
soluk renkli yarýnlar belirdi gözlerimde
ne cümleler dikenlendi dilime takýldý
aklým karýþtý yýpranan zavallý kalbimdi

büyük hesaplarým yoktu bu zorlu yolda,
aldattým sananlarsa sadece kendiydi
masum sevgim kýnýndan çýktý haykýrýþla
güçlenmiþ kopardý bileðindeki kelepçeyi

o sanki haksýzlýðýnla bilenmiþ bir býçaktý
parçaladý gözlerimdeki kalýn gri perdeyi
yüzleþtirdi gerçeklerimle arattý hakkýmý
tanýþtým intikamýn zirvesinde buluþturdu

týka basa doldurdun türlü dertlerinle
yýrtýk resim ýslak mendil elimde kalan
güzel hatýran yok ki saklý çekmecemde
bir kaç güzel gün yok felek kýskandýran

yeter gezme yalanlar peþinde dermiyim
unut beni seni yavaþ yavaþ unutacaðým
yaþa git düþlerimden uzakta gönlünce
kýrdýrdýn hatrýný izninle bana müsade

uðurlama ben vakarlý þekilde giderim,
dokunursa kurþundan aðýr son sözüm
hadi koþ sarýl sabýrsýz bekleyenlerine
hoþ ve boþ olan sözlerin çürük iplerine .


Nuran KARACA

16.6 2012
saat 15 48
Sosyal Medyada Paylaşın: