Sustum! Ey Sükût yýka ruhumu.... Kalbimin parçalarýndan yeniden yarat beni.. Bir veba gibi yapýþtý canýma bu aþk Tüketti her bir hücremi..
Dokunma yaralarýma ey istanbul Aðlatma gözü vuslatý arayan sol yanýmý... Bakma kýz kulesi öyle boynu bükük Yarimi de hatýrlatma bana....
Dokunma yaralarýma, dokunma ey istanbul... Ve yaðma artýk yaðmur! Eyüp sultanýn sabrý mý var ki bende... Ben kalbimde yapmýþtým ona taht... O bilmedi ne taht Ne de baþa taç...
Dokunma yaralarýma ey istanbul Elleri dokundu gözleri ellere... Ben ki yokluðunda bile bakmadým ihanet ederim diye... Susar konuþamazdým kimselerle... Bakamazdým hiç gülen gözlere... Ben görmedim ki ondan baþka kimsenin gözbebeklerini...
Dokunma yaralarýma ey istanbul... Yaralarým var üçüncü derece yanýk... Sýzlýyor içimin iç yaný... Dokunma yaralarýma dokunma ey istanbul...
Sustum! Ey Sükût temizle kalbimi... Zerre ayak izi kalmasýn yarin... Canlý bir cesedim bugün... Dokunma yaralarýma istanbul... yaralarým, "Sana" bile aðýr gelir...
Asiyim Asabiyim Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiyim Asabiyim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.