Çýrpýnarak kaybettim kalbimle savaþýmý, kanýma iþleyen zehrin dermanýmý aldý tek adýma nazlanan ayaklar sana koþtu geri dönüþ çabama artýk aman vermiyor... ruhum göze aldý sende hep tutuklu kalmayý, senden kopma hevesim dizildi boðazýma zaman sanki bir yere beynimi rehin verdi eziyetine raðmen aþk önüme geçiyor... öfkeli olan yaným sensizliðe isyanda, herþeye razý seni inan çoktan affetti... laf anlamaz þu kalbim sonunda anladým ki ona benim deðil de ;senin hükmün geçiyor .
Nuran KARACA 3.10 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuran KARACA Susmaz Siirl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.